kevar

Kurmancî

Navdêr

kevar mê

1. (sebze) cureeyekî pincar yan şênkatî ya xwerbar e ku bêdestik e û bîna pelgê dirêj û nazik e ku bi hev re zeliqiye

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: تره‎ → fa, سبزی تره‎ → fa
• Îngilîzî: leek → en