kê
Jump to navigation
Jump to search
Kurmancî[biguherîne]
Bilêvkirin[biguherîne]
[biguherîne]
kê
- kîj kesê/î, kîjan kesê/î
forma tewandî ji cînavê kî- Tu kê dibînî?
- Em dê biçin cem kê?
- Kê gotiye ku divê em birevin?
- Ji roja ku cîhan bûye cîhan, kê hespê ku hatiye li ber deriyê wî rawestîyaye bi paşde vegerandiye?— (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)
Ji wêjeya klasîk[biguherîne]
- Ew xaliqê bê bab û da
Xelqno! Ji kê ra ev qese
Da heq bi urfê nas bikî— (Feqiyê Teyran ~1620)
Agadarî[biguherîne]
- Kê forma tewandî ya kî ye. Eger bersiva kî "ez" be (-Ew kî ye. - Ez im.), hingê ya kê jî "min" e (- Kê got. - Min got). Berevajî ku hin kes carina bi şaşî bi kar tînin, kê ne forma mê ya kî ye. Di kî û kê de zayend nîne.
Etîmolojî[biguherîne]
Ji proto-hindûewropî, binêre: kî.
Soranî[biguherîne]
[biguherîne]
kê