hewcedar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: hew·ce·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hewcedar	hewcedartir	herî hewcedar (merkezî) tewrî hewcedar (rojavayî) hewcedartirîn (soranîzm)

hewcedar

1. muhtac, lazim, pêwîst,
   kesa/ê ku hewceyî tiştekî ye,
   kesa/ê ku tiştek nîne lê divê hebe
   • Tu hewcedariya min bi paleyên welê nîn e. — (Dara Hinarê, Yaşar Kemal, Weşanên Nûdem)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هەوجەدار

Jê

• hewcedar bûn (lêker)
• hewcedar kirin (lêker)
• hewcedarbûn (navdêr)
• hewcedarbûyî (rengdêr)
• hewcedarî
• hewcedarîtî
• hewcedarkirin (navdêr)
• hewcedarkirî (rengdêr)
• hewcedartî

Etîmolojî

Ji hewce +‎ -dar.

Werger

• Afrîkansî: behoeftig → af
• Almanî: bedürftig → de, angewiesen → de, ärmlich → de, bettelarm → de, dürftig → de, ^?unerlässlich → de
• Azerî: kasıb → az, yoxsul → az
• Danmarkî: fattig → da, trængende → da
• Erebî: محتاج → ar, بحاجة → ar, معتاز → ar, ^?مجبور → ar
• Farisî: لوازم → fa, بیروزی → fa, مجبور → fa, محتاج → fa
• Fînî: tarvitseva → fi
• Fransî: vide → fr
• Îngilîzî: needy → en, in need, dependent → en, destitute → en, indigent → en, necessitous → en, straitened → en, in need → en, ^?bounden → en
• Îtalî: nullatenente → it, Dipendente
• Keçwayî: tunki → qu
• Manksî: femoil → gv
• Mecarî: rászoruló → hu
• Romancî: basegnus → rm
• Spanî: indigente → es, desamparado → es
• Tirkî: eksikli → tr, muhtaç → tr