hadir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

hadir

  1. yekser, hemen, di cih de, tavilê, dîrek, dîrekt

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Şukurxwaz în ko Baxwey da
    Mi hadir secdeya şukrê
    Li wê 'erda muqeddes bir
     — (Dîwana Melayê Cizirî)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?], binêre: hazir.

Werger[biguhêre]