deng kirin

 Ji bo navdêrê binêre: dengkirin

Kurdî

Lêker

deng kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: deng -k-
RP. Niha
	ez	deng dikim
	tu	deng dikî
	ew	deng dike
	em, hûn, ew	deng dikin
Fermanî	Yekjimar	deng bike
	Pirjimar	deng bikin
Rehê dema borî: deng -kir-
RP. Boriya sade
	min	deng kir
	te	deng kir
	wê/wî	deng kir
	me, we, wan	deng kir
Formên din: Tewandin:deng kirin

deng kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. axivîn, peyvîn, qezî kirin
   • Wî got ku ez gelekî li ber mirina diya xwe diketim û ku ji ber wê mirinê ez gelekî xemgîn bûm, lê min dengê xwe nekir. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)
2. xepse kirin, çîpçîp kirin, çîrçîr kirin

Etîmolojî

Ji deng + kirin.

Werger

axivîn, peyvîn (1)

• Almanî: sprechen → de
• Inglîzî: talk → en, speak → en
• Fransî: parler → fr
• Tirkî: konuşmak → tr

xepse kirin (2)

• Almanî: reden → de, aufrufen → de, auspacken → de
• Farisî: صدا زدن‎ → fa, حرف زدن‎ → fa, ^?بیدار کردن‎ → fa
• Inglîzî: utter → en
• Tirkî: göz yummamak → tr, ses etmek → tr, denkleştirmek → tr, seslenmek → tr, ses vermek → tr