cumleten
Kurmancî[biguhêre]
Hoker[biguhêre]
cumleten
- hemû pêkve, tev bi hev re, hemî li gel hev, vêkre, hemû, tev, giş, temamen
- Li hember Komara Tirkîye talûkeyek (!) bê bihîstin, cumleten zû radibin ser xwe û bi mitîngên parastina Cûmhûrîyetê berê xwe didin ser gora Ataturk û dibêjin komar di talûkeyê de ye! — (Serdar Roan: Dermanê hemî derdan: Gora Ataturk!, Nefel.com, 2/2008)
Herwiha[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?].
Werger[biguhêre]
- Îngilîzî: altogether → en