caran

Kurdî

Rengdêr

caran

1. hin caran, di demekîda
2. ji mêje, berê

Herwiha

• carkî
• carî

Ji wêjeya klasîk

Tîrên di wan hîsaran
Sed caran sed hezar in
Xedengên di nûbaran— (Feqiyê Teyran ~1620)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoja "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Inglîzî: times ^→ en, ^?at times ^→ en, ^?whiles ^→ en, ^?between-whiles ^→ en, ^?some times ^→ en
• Tirkî: çarpma ^→ tr, dört işlem ^→ tr, arada bir ^→ tr, bazen ^→ tr, ^?çarpı ^→ tr, ^?darp ^→ tr, ^?seferlik ^→ tr