badê

Kurmancî

Formeke navdêrê

badê

1. Binere bade.

zazakî

Hoker

badê

1. piştî, li dû, li pey

Ji wêjeyê

• Badê ke qiseykerdişe M. Malmîsanijî û J. Îhsan Esparî qedîyayî, na rey beşdaroxan persê xo persay, fikr û pêşnîyazê xo eşkera kerdî. Û badê ke kombîyayîş qedîya, endamê Grûbe û wendoxan lobîyê salone de bi qasê nîm saete ra vêşer sohbet kerd. Kombîyayîş de gelek kovara Vate û kitabê zazakî zî amey rotiş. — (Roşan Lezgîn: Dîyarbekir de kombîyayîşe wendoxanê VATEyî, Netkurd.com, 7/2007)

Etîmolojî

Ji erebî بَعْدَ‎ (baʿda, “piştî”).