bêlûte

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bêlûte bêlûte
Îzafe bêlûteya
bêlûta
bêlûteyên
bêlûtên
Çemandî bêlûte
bêlûtê
bêlûteyan
bêlûtan
Nîşandera çemandî bêlûte
bêlûtê
wan bêlûteyan
wan bêlûtan
Bangkirin bêlûte
bêlûtê
bêlûteyino
bêlûtino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bêlûteyek
bêlûtek
bêlûteyin
bêlûtin
Îzafe bêlûteyeke
bêlûteke
bêlûteyine
bêlûtine
Çemandî bêlûteyekê
bêlûte
bêlûteyinan
bêlûtinan

bêlûte

  1. Cûnek govendên kurdî ye ku bi taybetî ji aliyê feqiyên medreseyên dînî ve dihatin gotin û kirin.
    • Bihîstin helbest
      Bihîstin xwenasîn û xwezanîn
      Li piya stran bi dîlok, bi bêlûte
      Û stran stranê
      Ji devê min û te.
       — (Rojen BarnasMilkê Evînê, Nûdem, 1995, r. 9, ISBN 91 88592-146)

Herwiha[biguhêre]

Werger[biguhêre]