bêdad

Kurdî

Rengdêr

bêdad

1. bêwijdan, bê edalet, bizor, cêlî#* Kesên bêdad xiyanetê li miletê xwe diken.

Etîmolojî

• bê + dad

Ji wêjeya klasîk

Belkî bi te'essub û 'eşîrî
Hasil ji 'inad eger ji bêdad
Ev bid'ete kir xilafê mu'tad— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî : grausam ^→ de, ungerecht ^→ de
• Inglîzî : unjust ^→ en
• Tirkî : adaletsiz ^→ tr, gayrı meşru ^→ tr