ûc
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| ûc | ûctir | herî ûc |
ûc
- Kesa/ê ku pirr dixwe lê dîsan jî têr nabe.
- Hevmane: xwere
- ‘Iwîc, ew mirovê corek û şîyaneka zêde ji xelkê dî hebît ji bo xwarinê û digel hindê jî bihêz û qudret in. Ev nave wekû di serbor û serhatiyên kevin û dêrîn da hatîn ko ‘wîc ew kabra bûye ko alikariya Nuh Pêxemberî kiriye bo komkirina daran daku gemiya xwe pê çê bike. — (Ehmed Qerenî: Girew û hevrikî di navbera mîrê Hekariya û paşayê Behdînan da, Transkrîpsiyon (Tîpguhestin): Hallocî Larê, Nefel.com, 2/2009)