îsyan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /iːsˈjɑːn/
• Kîtekirin: îs‧yan

Navdêr

Tewandina îsyan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îsyan	îsyan
Îzafe	îsyana	îsyanên
Çemandî	îsyanê	îsyanan
Nîşandera çemandî	wê îsyanê	wan îsyanan
Bangkirin	îsyanê	îsyanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îsyanek	îsyanin
Îzafe	îsyaneke	îsyanine
Çemandî	îsyanekê	îsyaninan

îsyan m

1. serhildan, berxwedan, şoreş, raperîn, raperîn, dijî dewletê şer kirin
   • Di 1926 de, Bro Heskî Tellî, ji êla Celalî, li çiyayê Agrî îsyan kir... — (Mehmûd Lewendî: Ala kurdan, nivîsar, rojnameya Armanc)

Herwiha

• isiyan
• isyan
• îsiyan

Jê

• (Lêker) îsyan kirin
• (Navdêr) îsyankirin
• (Rengdêr) îsyankirî
• îsyanî
• îsyanvan
• îsyanvanî

Etîmolojî

Ji erebî عِصْيان (ʕiṣyān).

Anagram

• yasîn

Werger

• Farisî: طغیان کردن → fa
• Îngilîzî: risinq → en, ^?insurgency → en
• Tirkî: baş kaldırma → tr, isyan → tr, ayaklanma → tr