hevsa

Kurmancî

Navdêr

hevsa

1. (navdêr) cîran, dirawse, cînar,
   kesên malên wan nêzî hev,
   kesên li nêzîkî hev dijîn

   Em û ew cîran in. (Mala me û ya wan nêzî hev e.)

2. cîran, dirawse, cînar, welatên hevsinor, dewletên ku tixûb bi hev re heye

   Iraq, Îran, Sûriye, Tirkiye û Ermenistan hevsayên Kurdistanê ne.

Herwiha

• hemsa
• hemsî
• hevsî (1)
• hevsû

Etîmolojî

hev- + sa, lê dîyar nabe nejadê vê peyvê.

Jê

• hevsahî
• hevsatî
• hevsayî

Werger

• Almanî: nachbar → de m, Anchovis → de m
• Çekî: soused → cs m
• Danmarkî: nabo → da
• Esperantoyî: najbaro → eo
• Estonî: naaber → et
• Farisî: هم جهت‎ → fa, همسو‎ → fa
• Fînî: naapuri → fi
• Fransî: voisin (m), voisine → fr m
• holendî : buur; buurman, buurvrouw → nl m, buren polonî
• îngilîzî (amerîkî) neighbor, (brîtanî) neighbour
• Îngilîziya kevn: neahgebur m, neahbuend m
• Îtalî: vicino → it m, vicina → it m
• Katalanî: veí → ca
• Mecarî: szomszéd → hu
• Norwecî: nabo → no m
• Polonî: sąsiad → pl m
• Portugalî: vizinho → pt
• Romanyayî: vecin → ro m
• Rusî: сосед (sosed
• Sirboxirwatî: susjed → sh
• Slovakî: sused → sk
• Slovenî: sosed → sl
• Spanî: vecino → es m, vecina → es m, prójimo → es m, prójima → es m
• Swêdî: granne; nabo
• Tirkî: komşu → tr, hamsi → tr, mücavir → tr, ^?hamse → tr