zîl dan

 Ji bo navdêrê binêre: zîldan

Kurmancî

Lêker 1

zîl dan lêkera hevedudanî

1. aj dan, derketina ruwekekî yan giyhayekî ji tov
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Tovekî nû..
  Di xakê de
  Hat werbûn
  Ji wê libê, ji wî sinbilî
  100 libî zîl dan, pişkivîn û
  Bûn sinbilîn genim sor — (www.kerkuk-kurdistan.com)
• Li deşt û berîyên Kurdistanê, payiza paşîn berî ko serma dest pê bike û berf bikeve, dexlê ajotî serî dide û zevî hêşîn dibin. Ji vê re dibêjin tov serî da, an jî dexlan zîl da. Eger tovekî ajotî bin bigire û şîn bibe, serî dide, ango zîl dide. — (www.kerkuk-kurdistan.com)

Etîmolojî

Ji zîl + dan.

Werger

• Farisî: جوانه زدن‎ → fa, ^?بردمیدن‎ → fa
• Fransî: gérmer
• Îngilîzî: ratoon → en, ^?sprout → en
• Tirkî: filiz vermek → tr, uç vermek → tr, ^?cücüklenmek → tr, ^?uc vermek

Lêker 2

zîl dan lêkera hevedudanî

1. (mecazî) destpêkirina bandora raman yan hizrekê
   • Polîtîkaya tirkî(ye)tîyê hêdî hêdî zîl dide û xwe aşkere dike… — (www.kerkuk-kurdistan.com)