spehîtî

Kurdî

Navdêr

spehîtî mê

1. bedewî, delalî, xweşikî, rindî, ciwanî, hisn, cemalî,
   spehîbûn, taybetmendiya kesên yan tiştên spehî
2. delalbûn, cemal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

spehî + -tî

Werger

• Erebî: جمال‎ → ar, حلا‎ → ar, حلاوة‎ → ar
• Farisî: خوشگلی‎ → fa, زیبایی‎ → fa, قشنگی‎ → fa
• Fînî: kauneus → fi
• Îngilîzî: beauty → en
• Tirkî: cemal → tr, görk → tr, güzellik → tr, letafet → tr