sofîtî

Kurmancî

Navdêr

sofîtî m

1. tesewif, oldarî, dîndarî, teqwatî, bawerî, rewşa sofîbûnê

Etîmolojî

Ji sofî +‎ -tî.

Werger

• Almanî: Frömmigkeit → de m, ^?Askese → de m
• Îngilîzî: religiosity → en, ^?sofism → en, ^?sufism → en
• Tirkî: sofuluk → tr