pirsker

Kurmancî

Navdêr

pirsker m yan n li gorî maneyê

1. pirser, kesa/ê ku dipirse, kesa/ê ku pirsan dike, siwalker
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• pirsiyarker

Etîmolojî

Ji pirs +‎ -ker.

Jê

• pirskerî

Werger

• Almanî: Fragende
• Erebî: ^?السائل
• Fînî: kysyjä → fi
• Îngilîzî: asker → en, questioner → en, ^?interrogator → en, ^?querist → en
• Swêdî: frågare
• Tirkî: sorgucu, sorgulayıcı