nebîn

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
nebîn	nebîntir	herî nebîn nebîntirîn

nebîn

1. (rengdêr)kor, nebîna, kore, kesa/ê ku nabîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ne- +‎ bîn.

Jê

• nebînî
• nebînîtî
• nebîntî

Ji wêjeya klasîk

• Da qenc-i bibînî ko çi imla yim ez
  Zahir tu perîşaniya halê mi nebîn
  Mecmu'ê di zatê xwe we tuxra yim ez — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Fransî: non voyant → fr
• Îngilîzî: unseeing → en, blind → en, unsighted → en
• Tirkî: görmeyen → tr, kör → tr