mewt

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /mɛwt/
• Jihevqetandin: mewt

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mewt	mewt
Îzafe	mewta	mewtên
Çemandî	mewtê	mewtan
Nîşandera çemandî	wê mewtê	wan mewtan
Bangkirin	mewtê	mewtino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mewtek	mewtin
Îzafe	mewteke	mewtine
Çemandî	mewtekê	mewtinan

mewt mê

1. mirin, merg, wefat

   Melikê Mewtê (Ezraîl)

2. wefat, emrê Xwedê, man^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Biwêj

• mewt pê de anîn: birihandin, qir kirin, qelihandin
• mewt pê de hatin: birihîn, qir bûn, qelihîn

Etîmolojî

Ji erebî موت‎ (mewt), hevreha aramî מות / מית (mewt / meyt), akadî matu. Ji heman rehî: meyît, melkemot

Jê

• mewtî

Ji wêjeya klasîk

• Ev hecr û wisal û şahî û xem
  Ev mewt û heyat û sûr û matem — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: tod → de m
• Erebî: موت (mewt)
• Farisî: مرگ (merg), موت (mot)
• Fînî: kuolema → fi
• Fransî: mort → fr m
• Holendî: dood → nl
• Îngilîzî: death → en
• Rusî: смерть → ru (smertʹ)
• Spanî: muerte → es m
• Tirkî: ölüm → tr, mevt → tr

Maltayî

Navdêr

mewt mê

1. mirin, merg, wefat
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)