mehcûb

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
mehcûb mehcûbtir herî mehcûb
mehcûbtirîn

mehcûb

  1. şermezar, rûreş, serşor

Ji wêjeyê[biguhêre]

Di hevdîtina duh de serokê AKPyê û serokwezîrê Tirkiyeyê Recep Tayyip Erdogan û Sezgîn Tabrikulu rabûn hevdu û civîn bi awayekî nîvcomayî bi dawî bû. Hereketa Erdoganî ne hereketeke maqûlane bû û wî wek serkowezîrê dewletekê hereket nekir, bi gotineke dinê, ew mîna qabadayiyên sikakan tevgeriya û Sezgîn Tanrikuluyî jî bersiva wî bi awayekî ciwamêrane da. Ji wî kêmtir nema. Ev çawa terbiye û edeba mezinê dewletekê ye ko ji mêvanekî xwe re bibêje ko tu derewan dikî, tu ne durist î…? Tiştê ko divya bû bihataya kirin ew bû ko Tanrikuluyî kiriye, heger wî weha nekiraya dê li hemberî dîrokê mahcûp bimaya. Piştî heqareteke weha dê ne maqûl bûya ko ew li wê civînê bimaya. Heger ew li wê derê bimaya, ev dê bihataya wê maneyê ko ew wê heqaretê qebûl û tesdîq dike û ev jî dê kuştina îradeyekê û şikestina quderetekê bûya.

(Enwer Karahan: Helwêsta IHD û PDDyê ne qebûlbar e, Nefel.com, 4/2008)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?]

Bikaranîn[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]