şermezar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
şermezar	şermezartir	herî şermezar (merkezî) tewrî şermezar (rojavayî)

şermezar

1. Kesa/ê ketiye şermê; kesa/ê ji kêmasiyên xwe şerm dike.

   Hevmane: rûreş

Herwiha

• şerimsar
• şerimzar
• şermesar
• şermisar
• şermizar

Bide ber

• bêzar
• tengezar

Jê

• (lêker) şermezar bûn
• (lêker) şermezar kirin
• (navdêr) şermezarbûn
• (rengdêr) şermezarbûyî
• (navdêr) şermezarkirin
• (rengdêr) şermezarkirî
• şermezartî
• şermezarî
• şermezarîtî

Etîmolojî

Ji şerm +‎ -e- +‎ -zar.

Werger

• Almanî: beschämt → de, ^?entehrt → de
• Erebî: خجلان, مذلول, مستحي
• Farisî: شرمنده → fa, شرم آور, ننگین → fa, سرافکنده → fa, ^?شرم سار, ^?شرمسار → fa
• Îdoyî: shamanta → io, shamoza → io
• Îngilîzî: ashamed → en, humiliated → en, crestfallen → en, ^?contumelious → en, ^?hand-dug, ^?under a cloud → en, ^?hand log → en, taunt → en
• Îtalî: umiliato → it
• Mecarî: megszégyenítve, megszégyenülve
• Tirkî: utanmış, mahcup → tr, utanç verici