kirtan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kirtan

  1. mak, kurk, mirîşka ku êdî li ser hêkan rûdînê û cûcikan derdixe.

Bi alfabeen din[biguhêre]

* kurdî-erebî: کرتان‎
* kurdî-krîlî: кьртан
Kirtanek bi tevî cûcikên xwe.

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Amоjina Xezalê jî hevtê carekê rоjê bazara, du vêdrо tijî hêk dikir dibir bajarê nêzîk difirоt, dilê wê çi dixwest dikirî paşda dihat. Me temama jî zanibû wekî tenê kirtanek û çar varikê amоjinê hene.

Tîtalê Efo (1941-2008) Topa Baso, çîrok, Yêrêvan, 1984


Werger[biguhêre]