kêr kirin

 Bo navdêrê binêre: kêrkirin

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /keːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: kêr ki·rin

Lêker

kêr kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: kêr -k-
RP. Niha
	ez	kêr dikim
	tu	kêr dikî
	ew	kêr dike
	em, hûn, ew	kêr dikin
Fermanî	Yekjimar	kêr bike
	Pirjimar	kêr bikin
Rehê dema borî: kêr -kir-
RP. Boriya sade
	min	kêr kir
	te	kêr kir
	wê/wî	kêr kir
	me, we, wan	kêr kir
Formên din:

kêr kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Guhartoyeke kêr.

Etîmolojî

kêr + kirin

Werger

• Almanî: abstechen → de, erdolchen → de, erstechen → de, ^?genießen → de
• Inglîzî: to stab → en
• Tirkî: bıçaklamak → tr, zımbalamak → tr