iri

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈiri/
• Kîtekirin: i‧ri

• Deng (Wijchen, Holenda)^ⓘ
• Deng (Toulouse, Fransa)^ⓘ

Lêker

Dem	Niha	Borî	Bê
R. Pêşkerî	iras	iris	iros
Partîsîp aktîf	iranta	irinta	ironta
Partîsîp pasîf	irata	irita	irota
Rawe	Mercî	Xwestekî / Fermanî	Rader
Niha	irus	iru	iri

iri negerguhêz

1. çûn, herîn

Etîmolojî

Deyn ji latînî īre.

Jê

• aliri (“nêzîk bûn”)
• antaŭiri (“berî hatin”)
• ekiri (“destpê kirin”)
• eliri (“derketin”)
• eniri (“têketin”)
• foriri (“bi rê ketin, çûn”)
• iraĉi (“nebaş çûn”)
• iro (“çûn", navdêr”)
• irvojo (“peyarê”)
• reiri (“vegerîn”)
• subiri (“bi cîh kirin”)
• trairi (“borîn, çûn”)

Kabîlî

Navdêr

iri

1. (anatomî) stû

Çavkanî

Ev made ji wergerên stû hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Kakandayî

Navdêr

iri

1. (vexwarin) av

Çavkanî

Ev made ji wergerên av/Werger1 hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tarifitî

Navdêr

iri n

1. (anatomî) stû

Çavkanî

Ev made ji wergerên stû hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Îzmîr, Tirkiye)^ⓘ

Rengdêr

iri

1. gir, girs

   Getirdiği iri elmaları yedik me. ― Ev sêvên gir ên ku wî anîbûn xwarin.