hekîmî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛkiːˈmiː/
• Kîtekirin: he·kî·mî

Navdêr

Tewandina hekîmî
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hekîmî	hekîmî
Îzafe	hekîmiya	hekîmiyên
Çemandî	hekîmiyê	hekîmiyan
Nîşandera çemandî	wê hekîmiyê	wan hekîmiyan
Bangkirin	hekîmiyê	hekîmiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hekîmiyek	hekîmiyin
Îzafe	hekîmiyeke	hekîmiyine
Çemandî	hekîmiyekê	hekîmiyinan

hekîmî m

1. luqmanî, nojdarî, bijîşkî, tib, doktorî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. duxtorî, tixtorî, cebarî, bijîşkbûn, êşnasî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bide ber

• hakimî
• hekemî

Etîmolojî

Ji hekîm +‎ -î

Ji wêjeya klasîk

• Ateşek sirf e ji 'işqa te vewesta me lebaleb
  Qedehek taze ji 'işqê di ezel da me hekîmî
  Jê dinoşîn hey û hey hê bi xwe cama me lebaleb — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Werger

• Tirkî: otacılık → tr, tabiplik → tr, ^?tababet → tr