fehm

Kurdî

Bilêvkirin

•  IPA: /fæhm/ ~ (/fɘhm/ ~ /feːm/) /fɑːm/

• Deng (Amed)

• Kîtekirin: fehm

Navdêr 1

fehm mê

1. tê gihiştin, serwext bûn, halî bûn
2. serwext, halî

Ji wêjeya klasîk

• Ji Hafiz qutbê şîrazî
  Mela fehm er bikî razî
  Bi awazê ney û sazî— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Herwiha

• fêm
• fam
• fahm

Bikaranîn

Lêker:

• fehm kirin
• fehm kirin

Navdêr:

• fehmbûn
• fehmkirin

Rengdêr:

• fehmbûyî
• fehmkirî

Jê

• fehma
• fehmahî
• fehmatî
• fehmayane
• fehmayî
• fehmbar
• fehmbarî
• fehmker
• fehmkerî
• fehmnebar
• fehmnebarî
• fehmneker
• fehmnekerî

Etîmolojî

Ji erebî فهم‎.

Werger

• Almanî: Begreifen ^→ de
• Farisî: فهم ^→ fa, درک ^→ fa, شعور ^→ fa, ذهن ^→ fa
• Inglîzî: see ^→ en, colostrum ^→ en
• Tirkî: anlak ^→ tr

Navdêr 2

fehm zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. xwelîya dar û kumirrê

Werger

• Tirkî:^?derk ^→ tr, ^?feraset ^→ tr
• Inglîzî: ^?perception ^→ en
• Almanî: ^?Sinn ^→ de, ^?Verständigung ^→ de, ^?Verständnis ^→ de, ^?Wahrnehmung ^→ de, ^?Zugriff ^→ de