fehm

Kurmancî

navdêr, mê

Telafûz

• (standard) IPA: /fɛhm/
• (devkî) IPA: /fehm/, /feːm/, /fahm/, /fɑːm/

Wate

1. tê gihiştin, serwext bûn, halî bûn
2. serwext, halî

Ji wêjeya klasîk

Ji Hafiz qutbê şîrazî
Mela fehm er bikî razî
Bi awazê ney û sazî— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bikaranîn

Lêker:

• fehm kirin
• fehm kirin

Navdêr:

• fehmbûn
• fehmkirin

Rengdêr:

• fehmbûyî
• fehmkirî

Jê

• fehma
• fehmahî
• fehmatî
• fehmayane
• fehmayî
• fehmbar
• fehmbarî
• fehmker
• fehmkerî
• fehmnebar
• fehmnebarî
• fehmneker
• fehmnekerî

Ji

Ji erebî فهم.

Werger

• Elmanî: Begreifen ^→ de
• Farisî: فهم ^→ fa, درک ^→ fa, شعور ^→ fa, ذهن ^→ fa
• Inglîzî: see ^→ en, colostrum ^→ en
• Tirkî: anlak ^→ tr

Kurdî

1. xwelîya dar û kumirrê

Wergerr

• Tirkî:^?derk ^→ tr, ^?feraset ^→ tr
• Inglîzî: ^?perception ^→ en
• Elmanî: ^?Sinn ^→ de, ^?Verständigung ^→ de, ^?Verständnis ^→ de, ^?Wahrnehmung ^→ de, ^?Zugriff ^→ de