fari

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈfari/
• Kîtekirin: fa‧ri

Lêker

fari (dema niha faras, d. borî faris, d. bê faros, raweya mercî farus, ferman faru)

1. kirin
2. dan kirin

Etîmolojî

Deyn ji îtalî fare, ji fransî faire, ew jî ji latînî faciō, facere.

Jê

• alfari ("guncandin, lê anîn")
• antaŭfari ("amade kirin, berî kirinê amade bûn")
• fariĝi ("dan kirin")
• faro ("kiryar, çalak")
• malfari ("betal kirin, vegerrandin")
• farenda ("divê bê kirin")
• farendaĵo ("tiştên ku divê bê kirin")

Dijmane

• malfari