ensar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ensar mê û nêr

  1. (Îslam) alîkar, hevkar, piştgir, piştevan, alîgir
    bi taybetî alîkar û hevkarên Mihemed pêxember

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî أَنْصَارٌ(ʾanṣārun) ku forma pirhejmar ya peyva نَاصِر(nāṣir, alîkar) e ku ji lêkera نَصَرَ(naṣara, alîkarî kirin) e. Ji heman rehî herwiha navê mêran Nasir.

Werger[biguhêre]


Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ensar

  1. ensar, alîkar, hevkar, piştgir, piştevan, alîgir

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî أَنْصَارٌ(ʾanṣārun) ku forma pirhejmar ya peyva نَاصِر(nāṣir, alîkar) e ku ji lêkera نَصَرَ(naṣara, alîkarî kirin) e. Ji heman rehî herwiha navê mêran Nasır.