efrît

Kurmancî

Navdêr

efrît

1. dêw, azo, dewal, heyûla
   • Bila Xwedê bi we herduyan re be, lê belê lez bikin, an na ez dê efrîtî şiyar bikim, ew dê bi bobelatan we bikuje! — (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)
2. aza^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• efrîtane
• efrîtî

Herwiha

• efrût

Etîmolojî

Ji erebî عفرت ('ifrit) ji zimanên îranî, hevrehên kurdî afirandin, afirîn, aferîn, pehlewî afrîte (afirandî, afrîde, mexlûq) ji aferîten (afirandin)

Werger

• Îngilîzî: afrit → en
• Tirkî: ifrit → tr