dabelîn

Kurmancî

Lêker

dabelîn negerguhêz

1. daqurtîn, daûrîn, dabelihîn, daqulîn, daqurçîn, qurpîn, belîn, daqultîn

Tewîn

-dabel-

Etîmolojî

• da- +bel +-în

Werger

• Tirkî: yutulmak → tr, ^?yutulma → tr

Navdêr

Tewandina dabelîn
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dabelîn	dabelîn
Îzafe	dabelîna	dabelînên
Çemandî	dabelînê	dabelînan
Nîşandera çemandî	wê dabelînê	wan dabelînan
Bangkirin	dabelînê	dabelînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dabelînek	dabelînin
Îzafe	dabelîneke	dabelînine
Çemandî	dabelînekê	dabelîninan

dabelîn m

1. Maneya vê madeyê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]