dîyar

Kurdî

Navdêr

dîyar mê

1. aşîkar, aşkere, vedîyar, penî, pendî
2. diyar, zelal, eyan, kifş

Etîmolojî

• dî +-yar

Ji Wêjeya Klasîk

52. Qeydê di hûr îsbat bike (A.)
* Qeydê di hûr dîyar bike,
53. Wezzûh ku fehma min netê (A.)— (Feqiyê Teyran ~1620)

Werger

• Elmanî: deutlich ^→ de, offensichtlich ^→ de
• Farisî: علنی ^→ fa
• Inglîzî: ^?megascopic ^→ en, ^?unmistakable ^→ en, ^?unmistakable ^→ en
• Tirkî: aşikar ^→ tr