kifş

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
kifş kifştir herî kifş
kifştirîn

kifş

  1. diyar, berçav, xuya, eşkere, averû, zelal, aşkira
    • Lê îro kifş e pir êşiyaye, kifş e heya tiştekî xirab neke jî nasekine. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, çapa 2em, r. 52, ISBN 978-605-5585-41-9)
    • Di vî halî de, navdêr li gor hejmar û zayendê paşgirên cida werdigirin. Ferqên ji hemûyan kifştir di paşgirên navdêrên pirhejmar û yên yekhejmar yên nebinavkirî de diyar dibin. — (Newzad Hirorî, Behdînî û kurmancî: Navdêr [arşîv], nefel.com22.08.2006-)
    • Şahiya Newroz, kîso gerî, Zêw û sersal mînakên herî kifş yên hatina Demsala Biharê û dawî hatina mercên zehmet ya Zivistanê ne. — (Hewar Gabar, Dîroka Şano [arşîv], candname.com11.03.2016)

Herwiha[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Têkildarî keşf.

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

kifş

  1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre keşf.

Navdêr 2[biguhêre]

kifş nêr

  1. (mil, çeng, bal, bask) Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre kefş.