birîndarkirin

 Ji bo lêkerê binêre: birîndar kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪɾiːndɑːɾkɪˈɾɪn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birîndarkirin	birîndarkirin
Îzafe	birîndarkirina	birîndarkirinên
Çemandî	birîndarkirinê	birîndarkirinan
Nîşandera çemandî	wê birîndarkirinê	wan birîndarkirinan
Bangkirin	birîndarkirinê	birîndarkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	birîndarkirinek	birîndarkirinin
Îzafe	birîndarkirineke	birîndarkirinine
Çemandî	birîndarkirinekê	birîndarkirininan

birîndarkirin mê

1. dema mirov gurzekî li yekî bi de tanî xwîn ji le êwî bê, dil ewitandin, çiklêdan, :hesta xelik î birîndar dike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: برینداركرن‎

Etîmolojî

Ji birîndar + kirin.

Werger

• Erebî: ^?التكلیم‎
• Îngilîzî: ^?contusion → en, ^?injuring → en, ^?wounding → en