beqa

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛˈqɑː/
• Kîtekirin: be·qa

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	beqa	beqa
Îzafe	beqaya	beqayên
Çemandî	beqayê	beqayan
Nîşandera çemandî	wê beqayê	wan beqayan
Bangkirin	beqayê	beqayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	beqayek	beqayin
Îzafe	beqayeke	beqayine
Çemandî	beqayekê	beqayinan

beqa mê

1. man, mayindebûn, ebedîtî, berdewamî, manûneman

Herwiha

• beka (di bin tesîra tirkî de)

Etîmolojî

Ji erebî بقاء‎ (beqai: man, zêdeman, jiberman) ji بقا‎ (beqa: man, xilas nebûn, neqedîn), ji eynî rehî: baqî

Werger

• Tirkî: ^?beka → tr

Formeke navdêrê

beqa

1. Binêre beq.