bêgane

Kurdî

navdêr

Wate

1. biyanî, xerîb, ecnebî, derekî, derveyî, xaricî
2. namo

Bikaranîn

Lêker: bêgane bûn bêgane kirin

Navdêr: bêganebûn bêganekirin

Rengdêr: bêganebûyî bêganekirî

Jê

• bêganehî
• bêganetî
• bêganeyî

Ji Wêjeya Klasîk

Dîwane mebe bi vî hewayî
Bêgane mebe tu aşina yî
Hora ko te can û dil di des bû— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

elmanî : Ausländer → de nêr, Fremde → de nêr farisî : بيگانه → fa, ناآشنا → fa, غريبه → fa swêdî : utlänning → tr tirkî : bigane → tr, lakayt → tr