bêgane

Kurmancî

Navdêr

bêgane cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Biyanî, xerîb, ecnebî, derekî, derveyî, xaricî.
   • Dîwane mebe bi vî hewayî
     Bêgane mebe tu aşina yî
     Hora ko te can û dil di des bû — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
2. Namo.^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

• (lêker) bêgane bûn
• (lêker) bêgane kirin
• (navdêr) bêganebûn
• (rengdêr) bêganebûyî
• bêganehî
• (navdêr) bêganekirin
• (rengdêr) bêganekirî
• bêganetî
• bêganeyî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Ausländer → de n, Fremde → de m
• Farisî: بیگانه → fa, ناآشنا → fa, غریبه → fa
• Îngilîzî: ^?foreigner → en
• Swêdî: utlänning
• Tirkî: bigane, lakayt → tr, ^?lakayıt → tr