xerîb

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

xerîb mê û nêr

  1. biyanî, bêgane, derekî, derveyî, xaricî, ecnebî, namo, tarawî, henderanî

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî غريب(ẍerîb)

Werger[biguhêre]

Rengdêr 1[biguhêre]

xerîb

  1. biyanî, bêgane, derekî, derveyî, xaricî, ecnebî, namo, tarawî, henderanî

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

xerîb

  1. ne asayî, ne normal
    Hevmane: ecêb, seyr

Werger[biguhêre]

Rengdêr 3[biguhêre]

xerîb

  1. ji bo wî/ê tê gotin yê/a mirov ne zane ku kiye
    Hevmane: nenas

Werger[biguhêre]

Rengdêr 4[biguhêre]

xerîb

  1. bêrî, hesret, daxwaza dîtinê
    ji kesekî xerîb bûn (bêriya kesekî kirin)

Werger[biguhêre]