bêşerefî

Kurdî

Navdêr

bêşerefî mê

1. rewşa bêşerefbûnê
2. bênamûsî, sextekarî, şerm, hetik, şalûsî, bêrûmetî, bêhesiyetî, rûreşî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) bêşerefî kirin

• (Navdêr) bêşerefîkirin

Etîmolojî

Ji bêşeref + -î -î

Werger

• Almanî: Kriecherei → de, Unehre → de, Unehrlichkeit → de m
• Inglîzî: dishonesty → en, dishonor → en
• Tirkî: onursuzluk → tr, şerefsizlik → tr