şanazî

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. serfirazî, serbilindî, iftixar,
   kêfxweşbûn yan razîbûn ji ber biserketinê yan kirina karek qenc:
   Em bi şanazî karê xwe dikin. (Em bi karê xwe serbilind in. Serê me bi karê me bilind e.)

Bikaranîn

Lêker: şanazî kirin

Navdêr: şanazîkirin

Rengdêr: şanazîkirî

Herwiha

• şahnazî
• şehnazî
• شانازى

Werger

çekî : hrdost → cs elmanî : m → de erebî : فخر → ar esperantoyî : orgojlo → eo ferî : hugmóð → fo, dramblæti → fo fînî : ylpeys → fi

frensî : fierté → fr, orgueil → fr holendî : hovaardij → nl, trots → nl inglîzî : pride → en portugalî : orgulho → pt tirkî : iftihar → tr, gurur → tr, kıvanç → tr, mefharet → tr, onur → tr, övünç → tr