şam

 Binêre herwiha: Şam

Kurmancî

Navdêr 1

şam

1. (tişta ku dişewite û ronahiyê dide) Binere: şemam

Navdêr 2

şam

1. (riwekek xwerbar e) Binere: genimê şamî

Navdêr 3

şam mê

1. êvar, şev

Ji wêjeyê

• Pesnê husna te dibêjim subh û şam. (anku sibe û êvarê) — (Mela Hisênê Bateyî 1417 - 1491: Mewlîd)

Ji wêjeya klasîk

• Cerg û hinav ker-ker kirim
  Pêçam di Şamê werkirim
  Ebdal di sûka xurbetê — (Feqiyê Teyran, )

Etîmolojî

Têkildarî şev û -şem

Werger

• Almanî: Kerze → de m
• Îngilîzî: candle → en, damascus → en, Damascus → en
• Tirkî: mum → tr

Azerî

Navdêr

şam

1. mûm, find, şemalk

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mûm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}