îsan

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

îsan (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -îs-
RP.
Niha
ez tîsim
tu tîsî
ew tîse
em, hûn, ew tîsin
Fermanî Yekjimar bîse
Pirjimar bîsin
Rehê dema borî: -îsa-
RP.
Boriya
sade
ez îsam
tu îsayî
ew îsa
em, hûn, ew îsan
Formên din: Tewandin:îsan

îsan lêkera xwerû, negerguhêz

  1. ronî dan
    min dî seba dayi seher
    madarê bedrê kir du ker
    qewsûqezeh jê hate der
    dîsa bi zulfan ra teba.
    (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
  2. çirisandin

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

  • Rehê dema niha: -îs-
  • Rehê dema borî: -îsa-

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî îsan îsan
Îzafe îsanê îsanên
Çemandî îsanî îsanan
Nîşandera çemandî îsanî wan îsanan
Bangkirin îsano îsanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî îsanek îsanin
Îzafe îsanekî îsanine
Çemandî îsanekî îsaninan

îsan nêr

  1. (Kobanî) mirov, insan

Etîmolojî[biguhêre]

Deyn ji erebî إِنْسَان(ʾinsān).

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]

  • Dosikî, Mihemed Emîn.Ferhenga Spîrêz Kurdî-Erebî ["قاموس سپیرێز كردي-عربي"], Duhok, 2013