tav

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî tav tav
Îzafe tava tavên
Çemandî tavê tavan
Nîşandera çemandî tavê wan tavan
Bangkirin tavê tavino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî tavek tavin
Îzafe taveke tavine
Çemandî tavekê tavinan
Tava rojê li avê dide.

tav , t-ya nerm

  1. ronahiya rojê
  2. roj (ya li esmanan)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *tep- (germ bûn, germ kirin), proto-îranî *tap-, hevreha ta (tasar yan tagerm) ya kurdî, تاب(germa) û تب(teb, ta) yên farisî, tep ya pehlewî, тепло (têplo: germa) ya rusî, latînî tepeo (germ dikim), tepere (germ kirin) û tepidus (tênşîr) > îtalî tepido, îngilîzî tepid, spanî tibio, fransî tiède)...

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.


Rengdêr[biguhêre]

tav

  1. dema roj ronahiyê dide dinyayê
    Îro tav e; ne baran e.
    • Gul im di destê xaran, Bi îsmê Mihemed nav im
      Bilbil im di gulzaran
      Ji işqê lew zerbav im
      Di remza muhurdaran
      Tu Roj î ez hetav im.
       — (Feqiyê Teyran)

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

tav

  1. semax, germî
    demir tavında eğilir
    hesin bi germî tê tawandin
  2. tewlîs, hît, piş, zir
  3. çir, hit
  4. çivrî, qelewî, xurtî
  5. rewş û dema a herî guncan