tavîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

tavîn

  1. ji ber tîrêjên rojê ron û birîqedar
  2. ku tav diqijilîne û germ dike

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Sibeheke tavîn em tev li masê rûniştibûn, dema me fîtefîta wî bihîst. — (Ji Kovara Wergerê ya bi navê Tabularasa, D.H.Lawrence,"Kurteçîroka Adolf" werger ji îngilîzî:Samî Hêzil, hejmar:1 rp:5)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tav +‎ -în.

[biguhêre]

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]