pûjang

Kurmancî

Navdêr

pûjang

pûjang mê

1. bêwijan, gulmêş, gulikê maran,
   hin cûn gulên kulîlkspî yan -zer in
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Bêjan giyayek bêar e. Du cûreyên wê hene, kulîlk spî û kulîlk zer. Di nava mêrgan dirûngehan, cihên çêrê, bedenan, hema li her deverê şîn têt. Ji kevnar de di nava gel de jibo derman tê bikaranîn. Di Kurdî de çend navên wê yên din jî hene. Wek: Pûjang, Bêwijan, Gulmêş, Gulikê mahran û hwd. Gîyayek wek navê xwe bê jan e. Ango; çi janan (êşan- arêşan) nade mirov, çi bandorên wê yên neyînî nînin. — (Bavê Jîndar: Dermanxana xweristê, Lotikxane.com, 6/2008)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Garbe → de m
• Esperantoyî: akileo
• Farisî: بومادران‎ → fa
• Ferî: rølikur
• Fransî: achillée → fr, mille-feuille → fr
• Holendî: duizendblad → nl
• Îngilîzî: yarrow → en, milfoil → en
• Latînî: achillea
• Portugalî: aquiléia → pt, milfólio, mil-folhas, mil-em-rama
• Spanî: milenrama