kulîlk

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kulîlk kulîlk
Îzafe kulîlka kulîlkên
Çemandî kulîlkê kulîlkan
Nîşandera çemandî kulîlkê wan kulîlkan
Bangkirin kulîlkê kulîlkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kulîlkek kulîlkin
Îzafe kulîlkeke kulîlkine
Çemandî kulîlkekê kulîlkinan
Kulîlk (1)

kulîlk

  1. Gul, çîçek.
    • Paşê çû çend şerbik jeraba kevin û xwej û her cûre gul û kulîlk kirîn. — ((wergêr Serdar Roşan), Çîrokên Hezar û Şevekê, weşanên Nûdem1998)
    • "Ey, hukumdara me, tu, kulîlka ku ji nêrînên mêran dûr dijî, em serê wan bifirînin?" — ((wergêr Serdar Roşan), Çîrokên Hezar û Şevekê, weşanên Nûdem1998)
    • (...), yasemîn ji Helebê, zambak yên ji Şamê, xiyar yên ji Nîlê, porteqal, hişkemêweyên aqîdekirî yên tirş, kulîlkên heneyê, binefş, hinar û nêrgiz yên ji Misrê, kirîn. — ((wergêr Serdar Roşan), Çîrokên Hezar û Şevekê, weşanên Nûdem1998)
    • Ax, kurê min, Xwedayê qadir dê çu carî izinê nede da ku kulîlkekî wekî te bê qurmiçandin. — ((wergêr Serdar Roşan), Çîrokên Hezar û Şevekê, weşanên Nûdem1998)
    • Piştî bêhnkirina hemî cûre kulîlkan, min yasemînek hilda, ber bi bêvila xwe bir; bi bêhnkêşaneke kûr min bêhn kir û ji Xwedê re ji bo wê yekê spas kir. — ((wergêr Serdar Roşan), Çîrokên Hezar û Şevekê, weşanên Nûdem1998)
  2. Pişka rengîn ya bi serê gulan ve şên dibe û tovê wan tê de ye.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Herwiha gulîlk, ihtimalen ji gul + -îl + -k ji kurdî.

Çavkanî:
  • Tsabolov, R. L.Ferhenga etîmolojî ya zimanê kurdî ["Цаболов, Р. Л.: Эмцмолоƨцческцц̆ словарь курδскоƨо языка"], Moskova, 2001-2010, r. 523

Werger[biguhêre]