neqet

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
neqet	neqettir	herî neqet neqettirîn

neqet

1. şûm, nehs, nejîqurt, destmatî, ne vehewiyayî, ne tebitî, ne aram, ne rehet, ne hêmin,
   kesa/ê karên xirab dike yan li cihê xwe nasekine (bi taybetî zarok)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

ne + qet (?)

Jê

• neqetî

Werger

• Îngilîzî: knave → en, nasty → en