erçen

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

erçen

erçen

  1. (anatomî) çene, çen, erzînk, argûşk, alûşk, lam, lemtor, zenî, çenik,
    hestiyê navbera devî û gerdenê
  2. erzîn, çenake, çenawe, çinage, laçank, arzen, arzenî, erzen[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]