ken

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ken ken
Îzafe kenê kenên
Çemandî kenî kenan
Nîşandera çemandî kenî wan kenan
Bangkirin keno kenino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî kenek kenin
Îzafe kenekî kenine
Çemandî kenekî keninan
Kenên keçan.

ken nêr, k-ya req

  1. Kenîn yan kenandin, dengê keyfê, dengê "hahahaa".

Herwiha[biguhêre]

Nêzîk[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *khendh- ku tenê di zimanên îranî û zimanê ermenî de maye: pehlewî xendîten ("kenîn") xendek (bişir, girnij, bişkurr), farisî خنده(xende, ken), خندیدن(xendîden, kenîn), sogdî xendent (ken) û ermenî խինդ (xind) (xind: "şadî, xweşî"). Bo guherîna X/K/H bidin ber kanî (kana avê) û ker (dewar).

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Formeke lêkerê[biguhêre]

ken

  1. (kurmanciya rojhilatî / behdînî) -kin, dê bikin
    hûn dê ken (hûn ê bikin),
    ew naken (ew nakin)

Binêre herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Formeke lêkera "kirin"ê: -ke- + -n

Îngilîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ken

  1. dîdar, dîmen, dûratiya dîtinê, têgeheştin [1]

Çavkanî[biguhêre]

  1. Ferhenga Kurdî-Îngîlîzî ya Salah Sadallah