îhsan
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | îhsan | îhsan |
| Îzafe | îhsana | îhsanên |
| Çemandî | îhsanê | îhsanan |
| Nîşandera çemandî | wê îhsanê | wan îhsanan |
| Bangkirin | îhsanê | îhsanino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | îhsanek | îhsanin |
| Îzafe | îhsaneke | îhsanine |
| Çemandî | îhsanekê | îhsaninan |
îhsan mê
- qencî, camêrî, çakî, başî
- Nê ji me sûc û xeta tên û sîtem
Lê ji te îhsan û xufran û kerem — (Mela Hisênê Bateyî)
- Nê ji me sûc û xeta tên û sîtem
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?]