serxur

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

serxur

  1. bêyom, bêpêpal
    • Wekû keçek dayine bi şû (mêr) lakin hêj nebirî, mêrê wê bi emrê Xwedê mir, ewê jinê şûm hesêb dikin û "serxure" dibêjinê. Zaf kes êdî nabine talibê wê jinê (kes destê wê bi jiniti naxwaze). Îlla eger du caran waqi' bibî êdî meʼazallah kesek wê jinê naxwazitin. Lakin eger jin bimire û mêr bimîne ewî bi şûm hesêb nakin (bêyom nabînin). Bilanî deh caran jî waqi' bibe (biqewime). — (Mele Mehmûdê BayezîdîAmadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê EkradiyeWeşanxaneya Nûbihar2010, r. 61, ISBN 9789944360678)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]