sefalet

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sefalet	sefalet
Îzafe	sefaleta	sefaletên
Çemandî	sefaletê	sefaletan
Nîşandera çemandî	wê sefaletê	wan sefaletan
Bangkirin	sefaletê	sefaletino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	sefaletek	sefaletin
Îzafe	sefaleteke	sefaletine
Çemandî	sefaletekê	sefaletinan

sefalet mê

1. jarî, hejarî, perîşanî, riswayî, rezalet, xizanî, şerpezeyî, belingazî

Têkildar

• sefîl

Bide ber

• sefaret

Ji wêjeyê

Yekem, çayxaneyek di salên 60an li cîhek li navenda Stenbolê. Ez deh salî me û hûn hema-hema mirovekî gihiştî ne. Ez windabûyî, bitirs im û tenê hûn xwîngermî û canecanî didin pêş. Li kêleka we rûniştî me, hûn çayekê dixwazin ji min re û serê min miz didin. Bêhna losyoneke taybetî ku hacî ji Mekkê tînin û jê re dibêjin ‘Ava Gul a Mohammed’ ji simbêla we ya rojhelatî ku piçek belawela ye, dêmên we yên kurkirî û porên we yên şil dihêt. Losyoneke ku piraniya cuwamêrên gundê min bikartînin. Cîhê canecanetiyê ye, li kêleka we rûniştin. Di wê hewayê xerîb da çaya xwe vedixwim û nawêrim çavên xwe bigirim. Pê sefaletek dihîsim û divêm derkevim.

(Îbrahîm Selman: Mekin, ezbenî, mekin, Netkurd.com, 11/2007)

Etîmolojî

Ji erebî سفالة‎ (sefale^t: sefalet < nizmatî) ji rehê سفل (s-f-l-: nizm bûn, li jêr bûn), hevreha aramî שפל (ş-p-l-), akadî şepalu. Ji heman rehî: sefîl.

Werger

• Almanî: Mangel → de mê, ^?Jämmerlichkeit → de mê
• Fînî: kurjuus → fi
• Farisî: ^?نکبت‎ → fa
• Inglîzî: misery → en
• Tirkî: sefalet → tr, rezalet → tr

Tirkî

Navdêr

sefalet

1. xizanî, hêjarî, şerpezeyî, perişanî, sefalet